BLOG: Als de scholen weer beginnen

Laten we juist nu jongeren sociaal weerbaar maken. Ze leren zelf na te denken, keuzes te maken en om hulp te durven vragen

Het kan toch niet de bedoeling zijn dat als straks de scholen weer beginnen we alleen maar bezig zijn met achterstanden inhalen. We laten dan waardevolle levenslessen liggen. Want als we iets hebben gemerkt in deze periode is dat het in het leven echt niet alleen maar om schoolprestaties en slagingskansen gaat. Laten we onze kinderen vooral sociaal weerbaar maken.

Door: Marieke Snel, bedenker en projectleider THINK op school

Misschien goed om voor je verder leest in gedachten terug te gaan naar de tijd dat jij in de brugklas zat. Probeer even dat meisje of jongetje op je netvlies te krijgen. Hoe ging het met je in die tijd. Wat ging er goed, wat ging er minder goed en wat had je nodig? Hou die gedachten hierover even vast.

Er zijn nu grote zorgen over kinderen en jongeren die, nu we niet meer naar school gaan, niet meer in beeld zijn. Waar geen contact mee te krijgen is, die niet deelnemen aan de online lessen. Waar zijn ze? Waar groeien ze op? Hoe gaat het met ze, zijn ze veilig thuis, hoe bereiken we ze? Terechte zorgen en goed dat het gesprek hierover gaat. Het gaat over welke kaders, afspraken en regels er moeten komen. Welke organisaties dit moeten oppakken en op welke wijze het geregeld en gecontroleerd moet worden en ik denk dan steeds:

Laten we onze jongeren leren ZELF hulp te vragen, ze leren dat zij zelf het roer in handen hebben, dat zij zelf invloed hebben op hun eigen situatie en dat zij niet de enige zijn die soms onzeker zijn. Ze kunnen zelf oplossingen bedenken, ze hoeven zich niet te schamen, laten we ze inprenten dat ze als ze zich rot voelen zich mogen uiten en laten we ze ook leren om hulp te vragen. Vertel ze dat in welk gezin je ook opgroeit en wat je achtergrond ook is er kansen en mogelijkheden zijn.

Het raakt het me als ik hoor en lees dat er jongeren zijn die geen goed werkende laptop hebben en dus niet kunnen deelnemen aan het online lesprogramma. Het raakt me als ik lees dat er met jongeren geen contact is en men zorgen heeft over de thuissituatie. Maar ik vraag me dan tegelijkertijd af waarom dit meisje of deze jongen niet om hulp vraagt!

Laten we hier lessen uit trekken, laten we onze kinderen leren dat ze als ze thuis geen laptop hebben die het doet, dat ze de juf dit gewoon kunnen vertellen zodat juf kan helpen. Laten we ze uitleggen dat als er geen geld voor een laptop is je je daarvoor niet hoeft te schamen maar dat je beter het kan zeggen zodat school kan inspringen. Laten we de sfeer in de klas zo veilig maken dat als de ruzies thuis echt niet leuk meer zijn en je er verdrietig of bang van wordt, je je niet hoeft te schamen en dat je dat aan je mentor vertellen kan en mag. Laten we ze vertellen dat het normaal is dat je je wel eens angstig voelt, dat iedereen wel eens worstelt en zich onzeker voelt. Laten we ze laten ervaren dat ze zelf invloed kunnen hebben en in staat zijn grip te krijgen op hun situatie.

En als je je nog steeds afvraagt waarom? Denk dan weer even aan de tijd dat jij 12 was. Had jij het niet fijn gevonden als je wat makkelijker om hulp had durven vragen, en meer had kunnen laten zien wat er echt in je omging?

De wereld verandert steeds, shit happens en het zijn niet de sterksten die overleven maar diegene die zich kunnen aanpassen. Het is de hoogste tijd om onze kinderen en jongeren vaardigheden aan te leren zodat ze zich aan kunnen passen aan die steeds veranderende wereld. Laten we hun zelfredzaamheid vergroten. Door met elkaar in gesprek te gaan en daar te leren van en met elkaar. Gewoon in de klas, omdat we elk kind gelijke kansen gunnen.